به گزارش مجله خبری نگار،کاهش سطح لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL)، که به طور سنتی یک عامل مثبت برای سیستم قلبی عروقی در نظر گرفته میشود، ممکن است با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط باشد. این نتیجهای است که دانشمندان دانشگاه ناپل فدریکو دوم به آن رسیدهاند. نتایج این مطالعه در مجله Cardiovascular Diabetology (CD) منتشر شده است.
این مطالعه شامل داوطلبان بزرگسال بدون دیابت بود. سطح لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) شرکتکنندگان اندازهگیری شد. محققان همچنین مصرف استاتین، سن، جنسیت، شاخص توده بدنی و سایر پارامترهای متابولیک را در نظر گرفتند.
تجزیه و تحلیل نشان داد که صرف نظر از درمان، سطح پایینتر LDL با افزایش خطر ابتلا به دیابت مرتبط است. هر ۱۰ میلیگرم در دسیلیتر افزایش در سطح LDL، خطر ابتلا به دیابت را تقریباً ۱۰ ٪ کاهش میدهد. افرادی که سطح LDL بسیار بالایی دارند - ۱۳۱ میلیگرم در دسیلیتر خون یا بالاتر - کمترین خطر را دارند. همچنین مشخص شد که مصرف استاتین خطر ابتلا به دیابت را در همه گروهها افزایش میدهد، اما روند کلی بدون تغییر باقی مانده است.
نویسندگان خاطرنشان میکنند که این نتایج با مطالعات ژنتیکی قبلی سازگار است. این مطالعات نشان دادهاند که جهشهایی که سطح LDL را کاهش میدهند، همزمان خطر اختلالات متابولیسم کربوهیدرات را افزایش میدهند. این ممکن است نشاندهنده یک مکانیسم بیولوژیکی رایج باشد که مستقیماً با اثرات استاتینها مرتبط نیست.
LDL کلسترول "بد" نامیده میشود، زیرا در تشکیل پلاکهای آترواسکلروتیک نقش دارد و خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش میدهد. با این حال، یک مطالعه جدید نشان میدهد که کاهش بیش از حد این سطح میتواند عواقب متابولیکی داشته باشد، بنابراین پزشکان باید نه تنها سطح کلسترول هدف، بلکه ویژگیهای فردی بیمار را نیز در نظر بگیرند.